Tatry
Najwyższe pasmo w łańcuchu Karpat
Najwyższe pasmo w łańcuchu Karpat
Tatry leżą w Łańcuchu Tatrzańskim, w Centralnych Karpatach Zachodnich. Powierzchnia Tatr wynosi 785 km², z tego około 175 km² (22,3%) leży w granicach Polski, a ok. 610 km² (77,7%) na terytorium Słowacji. Długość Tatr, mierzona od południowo-zachodnich podnóży Ostrego Wierchu Kwaczańskiego (1128 m) do wschodnich podnóży Kobylego Wierchu (1109 m), wynosi w linii prostej 57 km, a ściśle wzdłuż grani głównej 80 km. Grań główna Tatr przebiega od Huciańskiej Przełęczy (905 m) na zachodzie do Zdziarskiej Przełęczy (1081 m) na wschodzie.
Tatry Wysokie podzielone są na 4 obszary:
Tatry Zachodnie podzielone są na 4 obszary:
Tatry Zachodnie podzielone są na 5 obszarów:
Tatry Wysokie (i Bielskie) podzielone są na 5 obszarów:
Największe jezioro w Tatrach, położone w Dolinie Rybiego Potoku u stóp Mięguszowieckich Szczytów, na wysokości 1395 m n.p.m.
Jest to jezioro pochodzenia polodowcowego o charakterze karowo-morenowym. Wypełnia wydrążoną przez lodowce misę skalną, zamkniętą od północy ryglem, na którym leży wał moreny czołowej. Morskie Oko ma powierzchnię 34,93 ha, długość 862 m, szerokość 568 m, a w najgłębszym miejscu osiąga 50,8 m
Wokół jeziora rośnie kosodrzewina, a w niej okazałe limby. Jest jednym z nielicznych jezior tatrzańskich, w którym występują w naturalny sposób pstrągi (niektóre inne jeziora tatrzańskie zostały zarybione przez ludzi). Nad brzegami rośnie wiele rzadkich w Polsce gatunków roślin: podejźrzon rutolistny, wełnianeczka alpejska, turzyca Lachenala, tojad kosmaty, turzyca skąpokwiatowa, bylica skalna, jastrzębiec włosisty, gnidosz Hacqueta, zimoziół północny, świetlik bezostny
Dolina w polskich Tatrach Wysokich
Wysokogórska, polodowcowa dolina o długości 4,0 km i powierzchni 6,5 km², położona jest na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego, na wysokości ok. 1625–1900 m n.p.m. Mieczysław Klimaszewski uważa, że jest ona "zawieszonym i nieodmłodzonym odcinkiem doliny plioceńskiej". Krajobraz doliny tworzą granitowe szczyty Tatr Wysokich, rozległe płaśnie, gruzowiska dużych głazów, piarżyska, migotliwe tafle jezior, murawy i połacie kosodrzewiny. Lodowiec wyżłobił w dolinie obszerne dno w kształcie sierpa z wierzchołkami skierowanymi na północny zachód (pod Świnicę) i północny wschód (pod Świstową Czubę). W dolinie znajduje się kilka polodowcowych jezior o łącznej powierzchni 61 ha. Największe z nich to Wielki Staw Polski położony na wysokości 1665 m n.p.m. (31,14 ha, głębokość 79,3 m). Pozostałe jeziora to: Zadni Staw Polski, Czarny Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski oraz Wole Oko. Ostatni staw jest jeziorem okresowym i mniejszym od pozostałych, dlatego nazwa doliny uwzględnia jedynie 5 największych jezior.
Na rozgrzewkę można polecić wycieczkę na Gubałówkę i Butorowy Wierch z zejściem z powrotem do Zakopanego. Całość zajmie nam ok. 3 godz. Warto się na te wzgórza wdrapać, gdyż panorama z Gubałówki należy do najpiękniejszych w Tatrach. Bardziej wygodni mogą na szczyt Gubałówki wjechać kolejką linowo-szynową. Jeśli już naprawdę nie chce nam się chodzić, z Butorowego Wierchu możemy zjechać kolejką krzesełkową.
Wycieczka na trasie Wielka Krokiew – Dolina Strążyska – Polana Strążyska – Siklawica – Polana Strążyska – Czerwona Przełęcz – Dolina Białego jest trasą łatwą i dostępną dla każdego turysty. Przejście całej trasy zajmie ok. 4 godz. Szlak czerwony, następnie czarny i żółty. Wycieczkę do jednej z dolin reglowych, położonych najbliżej Zakopanego, rozpocząć można w Zakopanem, w pobliżu skoczni narciarskiej Wielka Krokiew. Trasa prowadzi ścieżką biegnącą wzdłuż ogrodzenia skoczni, następnie obok wyciągów narciarskich i dalej Drogą pod Reglami – piękną trasą spacerową łączącą wyloty dolin polskich Tatr Zachodnich
Jest to wycieczka stosunkowo łatwa, prowadzi jednak kamienistymi górskimi drogami, trzeba więc mieć na nogach odpowiednie obuwie. Zimą, przy odpowiedniej pogodzie i braku zagrożenia lawinowego, wycieczka również nie nastręcza trudności. Jednak po większych opadach śniegu i przy zagrożeniu lawinowym najbezpieczniejszym dojściem na Halę Gąsienicową będzie trasa wiodąca drogą jezdną z Brzezin. Dotarcie z Kuźnic na Halę Gąsienicową zajmie ok. 2 godz., z powrotem 1,5 godz.
Długa i trudna technicznie trasa na widoczne z Zakopanego skaliste wierzchołki Granatów. Mimo że szczyty nie należą do najwyższych, nawet w skali Tatr Polskich, jest to pasjonująca wycieczka wysokogórska przebiegająca na znacznych odcinkach skalnym, eksponowanym terenem. W razie niepogody lub oblodzenia lepiej zrezygnować z wycieczki – w masywie Granatów zdarzyło się wiele tragicznych wypadków.